Prana's en tradities

Omdat Erwin wat oorlogswonden had die moesten genezen hebben we de tijd genomen om ons wat meer in de Balinese cultuur te verdiepen. We vertrokken dus richting Ubud, de culturele hoofdstad van Bali, waar we ons meteen meer thuis voelden vanwege de rust vergeleken met Kuta. Ons Bungalowtje stond aan de rand van prachtige rijstvelden, waar we meerdere lange wandelingen hebben gemaakt. De uitzichten waren soms werkelijk adembenemend! Het weer was omgeslagen, waardoor we tijdens zo'n wandeling in een mega onweersbui terecht kwamen. We mochten gelukkig schuilen bij een lokale familie waar we liters Ginger Tea te drinken kregen. (En ik lust helemaal geen gember!) Tijdens deze uren durende onweersbui kregen we veel uitleg over hun tradities en gewoonten. De mensen in Bali zijn erg bang dat er iets ergs gaat gebeuren met de wereld, omdat er zoveel klimaatsveranderingen en subtiele tekens zijn. Ze lassen daarom extra ceremonies in om de kwade geesten rustig te houden.
Wij zorgden voor onze kwade geesten op onze eigen manier. We lieten ons heerlijk verwennen in een Spa, waar we verschillende massages, scrubs en een bloemenbad kregen. De lellen und vellen sprongen van onze lichamen af! (we besparen jullie de details)
Voor onze innerlijke kwade geesten hebben we een workshop Prana Yoga gedaan. Dit was echt heel eng! Deze man kon mensen doden met de kracht van zijn geest en wou ons deze techniek leren! Hij wou eerst onze ziel "cleansen". Maar toen we dat niet wilden (we hadden ons vorige week nog gedoucht) zei hij dat onze zieltjes inderdaad schoon genoeg waren om deze workshop te kunnen doen. Met veel gestamp op de grond en gezwaai met zijn armen gaf hij ons zijn krachten. Ik concentreerde me waarschijnlijk te veel op mijn bijna lachende mondhoekjes, waardoor het opnieuw moest. Hij zei dat ik mijn poepertje beter dicht moest houden, want al zijn kracht verdween als een scheet voor de zon! Toen had ik het natuurlijk helemaal niet meer... Erwin kneep zijn kontje beter dicht, hij was een zeer goede student. We hebben die avond op 2 manieren door ons Prana geademd, en zouden de ochtend daarna nog 3 manieren leren. Zijn kracht was waarschijnlijk niet sterk genoeg, want we hebben heerlijk uitgeslapen de volgende dag! Stelletje spijbelaars! Natuurlijk hebben we ook weer een schilderij gekocht en een bezoekje gebracht aan het apenbos. Stelletje brutale stinkapen! Ze proberen steeds in je nek te plassen, maar het is ze mooi niet gelukt!
De laatste avond in Ubud hadden we een Balinese Feast, dat bestond uit 15 verschillende traditionele gerechten en een rondleiding in het iedere dag leven van een Balinese familie. Was ontzettend leuk, maar achteraf niet nodig. De komende dagen waren we uitgenodigd door een Balinese vrouw die met haar Zweedse man op bezoek was bij haar familie. Dit was extra bijzonder omdat deze dagen de voorbereidingen van het Balinees Nieuwjaar gevierd werden. We gingen dus naar Ketewel, een klein dorpje aan de kust, waar de hele familie al op ons aan het wachten was. Ze hadden allemaal hapjes voorbereid en we moesten traditionele kleding aan voor de ceremonies. Met het hele dorpje liepen we met veel Gemelan muziek naar de dorpstempel, waar we wachtten tot de bewoners van andere dorpen langs kwamen lopen. We sloten aan in de stoet, echt overal waar je kon kijken liepen mensen, met ons als enige westersen. We trokken veel aandacht, ja! Wegen waren afgesloten voor onze stoet tot we bij het strand aankwamen. Hier werden we allemaal door de dorpspriesters gehuldigd, waarna we moesten bidden voor de zon, de zee, alle goden en elkaar. Wauw! Hierna werden een arme eend en een kip de zee ingegooid en vertrok de stoet weer richting de dorpjes. De familie had weer een geweldige maaltijd voorbereid voor ons, we voelden ons helemaal ongemakkelijk! Ze leerden ons ook offertjes maken van palmblad, waar ik weer eens heel slecht in was. Ze stonden erop dat we bleven slapen, maar we namen toch een taxi terug. De volgende dag kwamen we terug bij deze geweldige familie en schonken een van de broers Erwin's extra surfboard. Deze jongen was die ochtend vroeg naar Denpasar gereden en had voor ons allebei een zeer heilige armband laten maken. We stonden dus weer met ons mond vol tanden. Puspa, de Zweeds Balinese vrouw nam ons die middag mee naar het paleis waar zij opgegroeid was en naar hun surfstrandje. Was dus weer een zeer culturele dag. Er staat nog veel te gebeuren de komende dagen, we houden jullie op de hoogte! Selamat besso galuwan,