Expeditie Snorkelson

Nadat onze voorgenomen trip naar de diepe jungle in Java niet door kon gaan, hebben we heel impulsief het vliegtuig naar Maleisië genomen. Vanuit daar hebben we weer heel spontaan de bus naar Singapore genomen om wat elektronica in te kopen. Dankzij ons afdingtalent konden we na een dag weer terug met onze aankopen richting de paradijselijke eilanden in het Noordoosten van Maleisië. Wij hadden wel weer eens vakantie verdiend! (toch?)
We bewoonden twee weken lang een kamer in een longhouse met uitzicht op de azuurblauwe zee en wit strand. Het eerste gehucht was op 90 minuten lopen door de jungle (als je de weg niet kwijt raakte). We brachten onze dagen door met eten, drinken en snorkelen. Dit laatste was hier heel speciaal, we hebben hier vissen en zwemmende parasieten gezien welke zelfs ervaren divemasters nooit eerder gezien hadden. Er waren ook weer meerdere zeeschildpadden waar je heerlijk bij mee kon zwemmen en mega barracuda's en black tip haaien die niet al te gevaarlijk waren. (ook al zagen de tanden er niet zo vriendelijk uit) Konden er geen genoeg van krijgen! 1 Snorkelsessie staat Erwin nog vers in zijn geheugen, toen we "aangevallen" werden door een "Haaiending". Er was een vis die aan Erwin's rug vastzat waarna hij het op mij gemunt had. Toen ik in halve paniek aan Erwin vroeg wat voor vis het was, zei hij dat het een Haaiending was. Dat klonk niet leuk, want hij was totaal niet bang van mij en kwam veeeel ste dichtbij. Ik begon nu in grote paniek te zwemmen voor mijn leven, maar deze vis was veel sneller. Toen hij zich aan mijn buik wilde vastzuigen gilde ik de hele zee bij elkaar. Erwin greep hem bij zijn staart en was uiteindelijk mijn redder. Nu stikte hij eens bijna in zijn snorkel van het uitlachen van een zielige Miekje. Later verduidelijkte Erwin dat dit "haaiending" gewoon een vis was die zich vastzuigt aan het lichaam van een schildpad of haai om de huid schoon te maken. Ik had waarschijnlijk dus gewoon een douche nodig....
Later weer zo'n leuk incident. Een visje was helemaal verliefd op me. Hij verschool zich de hele tijd in mijn bikinitopje of in mijn nek, achter mijn haar. Kregen hem/haar daar nooit meer uit vandaan want hij zwom steeds weer terug. Uiteindelijk lieten we hem heel zielig alleen achter, het brak mijn hart bijna! Onder het mom van "the fish are our friends, not food!" zijn we ook een dagje wezen vissen op zee, met als resultaat; heel veel kleine vissen en mijn ontbijt overboord. De zee was nogal ruig en ik bleek toch zeeziek te kunnen worden. Ik vond het vissen best leuk, maar Erwin moest de haak er steeds uithalen want dat vind ik zielig. We hebben er wel erg lekker van gegeten, daar had ik minder moeite mee!
Weer erg leuke mensen ontmoet, mede daardoor zijn we veels te lang op het eiland gebleven. De mensen van het resort waar we verbleven organiseerden veel leuks, zoals muziekavondjes, barbecues, turtle- en snorkeltripjes. Twee avonden hebben we zelf een optreden gegeven, Erwin en ik werden bijna gedwongen om te gaan vuurdansen met Poi's. Dit ging harstikke goed en is echt minder gevaarlijk dan het lijkt. Bekijk vooral de foto's even! We zijn nu klaar voor de laatste 2 weken van de reis, dit beloven twee wilde weken te gaan worden... Hou de site in de gaten!