Do It!

Net terug uit Nusa Lembongan, een eiland 1.5 uur uit de kust van Bali. Op dit eiland zijn geen auto's, pinautomaten of computers met leefbare internetverbinding dus we moesten of Erwins nieren verkopen of terug naar het vasteland. We zijn dus terug op bali, Erwin's littekens genezen snel. We hebben heerlijk familie Robinson gespeeld daar, samen met een vader en zoon uit Cornwall. We verbleven in Mainski Inn, waar alle werknemers heel toevallig bekende namen hadden zoals Bruce Lee, Simon Garfunkel, Micheal Jordan en de door ons omgedoopte honden Itchalot en Scratchalot. Tony Montana nam ons en een groep Cornwallers mee om te snorkelen en te speervissen. Deze engelsen waren al ervaren en leerden het ons snel. Erwin bleek weer eens natuurtalent; hij had 4 grote vissen te pakken, waarvan er 3 wisten te ontsnappen omdat zijn speer stuk was! Baal, baal! 's-Avonds toch nog heerlijke vers gevangen vis gesmikkeld.
De surf was helemaal te gek, Erwin ging helemaal uit zijn dak en ik kon vaak heerlijk lui in een bootje naar hem kijken en zeeziek worden. Op de terugweg van de golven naar het land kwamen we een keer langs een hele grote groep dolfijnen..!
Met die engelsen zijn we ook per "pushbike" het eiland gaan verkennen, waar we in een leuk dorpje een hanenvechtfestival ontdekten. Hier werd ik echt misselijk van! De hanen krijgen messen aan hun pootjes gebonden waarna ze elkaar binnen 15 seconden dodelijk verwondden. Dit was het Holland Casino van Nusa Lembongan, er ging echt veel geld in om! Iets voor jullie, Jannek?
De mensen zijn hier heel vriendelijk en zijn nog niet zo aan toeristen gewend. Op iedere hoek van de straat vind je een hindu-tempel.
Tijdens een fietstocht later in de week ontdekten we "Dreambeach", wat echt een prachtstrand was. Helemaal verlaten, prachtig wit zand en helder turkoise verkoelend water. Het enige wat er stond was een onwijs relaxed restaurant met 5 'to good to be true' bungalows. Het bleek dat ze nog niet geopend waren, maar na enig aandringen mochten wij er als eerste gasten verblijven. De volgende dag werden wij en onze maatjes Mark en Jim uit Cornwall en Aga en Marijke uit Duitsland opgehaald en hebben daar "the beach" nagespeeld. De bungalows hadden een badkamer in de open lucht en waren in traditionele Balinese stijl. We waren zo blij als een kind met z'n allen! Erwin en Mark doken vaak de superrustige surfspot "Chilligans" in, die alles behalve Chill was maar wel vet! (3m+ en spitting tubes) De laatste dag werd Mark de hoek om weggezogen door een sterke stroming (is 1 van de diepste oceanen) en constant tegen een klif aangesmeten. Erwin surfde naar land en rende de heuvel op, waar hij 2 Indo's vond die hem met een touw 20 meter de klif op aan het trekken waren. Hij kwam met wat verwondingen en de schrik vrij. Ze hebben op die spot niet meer gesurft. (MIETJES!)
De laatste nacht hebben we doorgebracht aan het drukkere strand, maar dicht bij de andere surfspots. We wilden eigelijk niet meer weg...