The Secret Spot

We hebben een klein paradijsje ontdekt in Zuid-Afrika. Het was hier zo geweldig dat we na twee weken moeite hadden om weg te gaan. De plek heet 'The Secret Spot' en we moeten de locatie dus eigenlijk geheim houden. We voelden ons meteen thuis bij de familie Smith, een gezin die gek is van surfen. Hun dochter Tammy Lee surft zelfs in de top 40 van de wereldranglijst voor vrouwen. En ze is pas 19...
Het leuke van deze plek was dat je je er meteen thuis voelde. Ze namen ons overal mee naartoe, je had geen tijd om je te vervelen. Met het eerste licht werd Erwin zijn bed uitgetrokken om te gaan surfen, als we terugkwamen stond er een heerlijk ontbijt klaar. De uncrowded surfspots waren zeer goed; altijd ergens wel surfbaar en mooi holle golf. Een dag was het zelfs 8-10ft! Bongani, werknemer en vriend van de familie is een belangerijk jurylid/surfcoach en kon goede tips geven. Door amputatie van zijn rechterbeen na een auto-ongeluk moest hij de surfsport opgeven, maar zijn passie en positiviteit is hij nog niet verloren! We konden erg goed met hem opschieten, waardoor hij ons meenam om een kijkje te nemen in de Zulu Township waar hij woont. Hier waren nog niet eerder toeristen geweest, dus van te voren heeft hij onze komst wel even aangekondigd. De armoede viel ons wel mee, de huisjes waren simpel maar gezellig. De mensen waren ook erg vriendelijk naar ons, iedereen zwaaide en wou op de foto. Als eerste nam Bongani ons mee naar de lokale Sangoma (witchdoctor), welke ons uitlegde hoe zijn magie werkte. Na een gooi met zijn hoop muntjes en schelpen zou hij antwoord op al je vragen kunnen geven. Ik moest secretaresse worden en Erwin's gezondheid was gemiddeld. We waren dus niet onder de indruk...! Zijn behandelruimte was wel heel interessant; veel potjes en flesjes en veel dode vogels in een klein klei-hutje.
Na het bezoek aan de Sangoma, gingen we langs Bongani's huis, waar zijn grootmoeder en nichtjes ook wonen. Zijn oma was echt een grapjas, ze liet ons duidelijk welkom voelen. Jammer genoeg moesten we weer snel verder, want het lokale jongenskoor zou hun allereerste optreden voor ons geven. Rondom het 'kerkschuurtje' was het al een drukte van belang; het leek wel alsof het hele dorp was uitgelopen voor dit exclusieve optreden. We schrokken van de zware stemmen die uit de pubers kwamen die voor ons stonden, klonk heel krachtig! Ze hadden ook dansjes ingestudeerd. Het laatste nummer was heel grappig, het was iets met 'ik wil Boem Boem' erin (begrepen we later) en tot grote hilariteit van de dorpsgenoten begonnen de mannen/jongens ook met elkaar te dansen. Opeens kwam de kleinste op mij af en gebaarde dat ik met hem moest dansen. Ik kon niet meer terug en stond daar opeens Boem Boem te dansen met een Zulu'tje die ongeveer tot borsthoogte kwam. Je had de mensen moeten horen lachen! Als dank loopt hij nu in een Hotzone T-shirt rond.
We waren echt onder de indruk van deze vriendelijke mensen. Hoe kunnen die nou gevaarlijk zijn?!
Zo had Bongani ons ook meegenomen naar zijn kerk. Deze kerk zat in een hele gevaarlijke buurt, maar met Bongani in de buurt kon ons niets gebeuren. Zoals jullie vast wel weten zijn wij totaal geen kerkgangers, maar dit was echt een geweldige ervaring. Iedereen was aan het dansen en zingen uit volle borst. En reken maar dat die Big Mama's een volume hebben! Zelfs voorin de kerk waren de mensen wild aan het dansen, inclusief de dominee. Erwin moest, toen de mensen weer gingen zitten, voorin de kerk komen om ons voor te stellen. Iedereen was erg lacherig en gezellig, we kregen een groot applaus. De dienst was in zulu, af en toe vertaald in het engels. Toch was het zingen en dansen het belangrijkste, totaal niet saai dus. Wat ik wat minder vond was wat op het laatst gebeurde; de Big Mama die naast me zat moest zo erg om de dominee lachen dat ze door haar plastic stoeltje heenzakte. Toen ik haar omhoog probeerde te helpen zakte ook ik door mijn stoel heen! De hele kerk stond erbij en lachten ons uit. Erwin moest zo hard lachen dat het niet eens in zijn gedachten opkwam om me omhoog te helpen. Daar lag ik dan, op de grond in een kerk in Zululand. Opeens werd ik van achteren vastgegrepen en in 1 beweging op mijn voeten gezet. Een andere Big Mama was me te hulp gesprongen... Had een grote blauwe plek op mijn been daarna...
Ook zijn we naar een crocodile/snake farm geweest, een wandeling door de Bush gemaakt, cultureel gedaan in het Albert Luthini museum, in UShaka Marine World haaien gekeken en naar een stand-up comedy show geweest. Maar vooral de surf was geweldig.. Erwin was nooit alleen; walvissen, dolfijnen en zelfs baby haaitjes in het water gezien. Ook heeft Erwin onder begeleiding zijn eigen surfboard gemaakt, welke hij vandaag heeft getest. "Vet Shit, Gast!!" We komen hier zekers nog een keer terug...
www.secretspot.co.za